TÜRBE

Türbe bitişiğinde yükselen günümüzdeki konukevi binasına yönelik bilgilere geçmeden, böyle bir yapıya neden gerek duyulduğu konusu üzerinde duralım.

Daha öncede değinildiği gibi, vakıf olarak kurulan Hıdır Abdal, Zaviyesi'nin ana görevi, zaviyeye konuk olarak gelenleri yedirip içirmek ve ağırlama hizmetlerin yerine getirmekti. Bu koşullara uyulması gereği, yüzyıllar boyu verilen padişah fermanlarında şöyle belirtiyordu.

"Zaviye-i mezkure derununda ayende ve rendeye it’am-ı taam ettirmek şartıyla…”

Yemek pişirme yerleri veya çorbalık, daha çağdaş bir deyimle şömine bölümü de, konukevi ile birlikte 1980 yılında yapıldı ve hizmete girdi. Eskisinden farklı olarak daha geniş ve kullanışlı ve modern şekle getirildi. Cephe duvarları kırmızı tuğladan örüldü. Çatıda yükselen bacası da, süslü parke taşlarla kaplandı. Ayrıca burada pişirilen yemeklerin Hak katında kabul olması yolunda, Kütahya çinisi üzerine işlenmiş bir "Besmele-i Şerjf, rahmetli Sadık Yetiş'in anısı olarak, şöminenin cephesine konuldu."

Hıdır Abdal Ocağı'na adak olarak gelen kurbanların kesilip dağıtıldığı bölümler, Türbe'nin güney kesimine düşer. Bu bölüm, yaşlı dut ağaçlarının gölgelediği zemin beton kaplı geniş bir alan ile, kesilen kurbanların parçalara ayrılıp, dağıtıldığı küçük üzeri kapalı bir mekandan oluşur.

Türbe binasının güney yönünde duvara bitişik çok eski görünümlü bir mezar vardır. Bu mezarın kime ait olduğu hakkında kesin bir bilgimiz yoktur. Ayak ucundaki taşta güneş işareti bulunan bu kabrin, Hıdır Abdal'ın yakınlarından birine veya vasiyeti üzerine buraya gömülen başka bir kişiye ait olduğu tahmin edilmektedir. Mezarı çeviren demir parmaklıkları Mehmet  Erkul yaptırmıştır.

Bu geniş meydanda oturma yerleri, kemerli çeşme, Atatürk Büstü ve küçük bir dükkan bulunur. Burası köyün en canlı köşesi, günün her saatinde insanların birikip oturdukları yerdir. Yıllar boyu bir çok değişikliklere sahne olmuş ve en son şimdiki görünüme kavuşmuştur.