12 İMAM

12 İmamların ilki ve başı sayılan Ali; 598–661 yılları arasında yaşamıştır. O; Alevi felsefesinde çok önemli bir yere sahiptir. İmam Ali, gerek yaptıkları, gerekse yaşamıyla, İslamiyet'in gerçekleştirmek istediği insan tipinin örneği olmuştur. İslam tarihinde Ali'den daha mükemmel bir Müslüman örneği bulmak mümkün değildir.

Zaten Alevi felsefesinde İmam Ali, peygamberlik makamının içyüzü sayılan imametin (velayetin) başlangıcıdır. Bu nedenle adı, Peygamber Muhammet Mustafa ile birlikte anılır.

2. İmam olan Hasan; 624 yılında Medine’de doğmuştur.  İmam Ali'nin, Fatıma'dan doğan ilk oğludur

İmam Hasan'ın soyu, Hasanül Müsenna ve Zeyd adlı oğullarından yürümüştür. Künyesi Ebu Muhammet, lakabı seçilmiş anlamına gelenMücteba'dır.

Alevilikte üçüncü imam olan İmam Hüseyin, 625 ya da 626 yılında Medine'de doğmuştur, Ali ile Fatıma'nın ikinci oğludur.

Lakabı Eşşehit, künyesi Ebu Abdullah’tır .Hz. Hüseyin, Şehitler Şahı diye anılır. İslamiyet'in en umutsuz döneminde; canını, evlatlarını, akrabalarını Kerbela çölünde feda ederek Peygamber yolunu canlandırmasıyla, müminlerin gönlünde sultan olarak taht kurmuştur.

İmam Hüseyin'in oğlu olan dördüncü İmam Zeyn el-Âb’ı-Dîn,, 656 veya 658 tarihinde doğmuştur. Annesi Şehrbanu’dur.

Kerbela'da hasta olup savaşa girmesine babası İmam Hüseyin izin vermediği için katliamdan kurtulabilmiştir. İmam Hüseyin soyu kendisinden yürüdüğü için, kendisi Âdem-i Sani (İkinci Âdem) veya Âdem-i Al-i Aba (Peygamber soyunun başı) adları ile de anılır.

Babası İmam Zeynelabidin olan İmam Muhammedül Bakır, 675 veya 676 tarihinde doğdu. Bilgide, kendisine engel ve sınır tanımadığı; her bilimsel sorunu aştığı için, yaran, açan anlamında Bakır künyesi ile anılıyordu.

Babasının kurduğu okulda eğitim ve öğretimi sürdüren İmam Bakır; dönemindeki bütün bilginlerin en üstünü sayılıyordu.

Onun zamanında Emevi saltanatının baskısı doruktaydı. Savaşlarda kazanılan ganimetlerle gözü boyanan halk, iktidarın zulmü karşısında sessizdi.

6. İmam Cafer, 699 yılında doğdu. İmam Bakır'ın ölümünden sonra Aleviler, Cafer'i Sadık'ı imam kabul ettiler.

İmam Cafer-i Sadık'ın imamlığı, Emevilerin yıkılış ve Abbasilerin kuruluş dönemine denk geldi. bu ayaklanmasının başarıya ulaşmasından sonra, iktidar direksiyonuna Hz. Muhammet'in amcası Abbas'ın soyundan gelenler geçtiler.

Bunlar da Emeviler gibi, ikinci halifeden itibaren Ali evlatlarına işkenceye başladılar.

İmam Cafer'İ Sadık'ın oğlu olan Musa el   Kazım, 745 yılında doğdu. Şu düşüncesi onun Tanrı'ya ve insana yaklaşımını göstermesi bakımından anlamlıdır: “Kulunda suçlar, günahlar çok; ama katında da bağışlamak, güzel lütuf ve ihsan çok...”

İmam Musa, Harun Reşit   zamanında, çoğu günlerini hapiste geçirdi. Sonunda, onun emriyle 799 yılında zehirleyerek şehit ettiler...

Kaynak: Alıntı; http://karacaahmet.org.tr/alevilik.asp?id=35

(Seni nasıl hatırladığımı bilmek istersen, beni nasıl hatırladığına bak.)

8. İmam Rıza, 770 yılında Medine'de doğdu. Babası Musa'i Kazım'dır...

Ataları gibi, yoksullara gizlice yardım eder, insanları asla ayırmaz, büyüklenmez; herkese saygı gösterirdi. Son derece alçakgönüllü idi. Döneminin bütün bilgilerini öğrenmiş ve üstat olmuştu.

İmam Taki diye bilinen dokuzuncu imam, babası İmam Rıza zehirlendiğinde sekiz yaşındaydı. Kuvvetli bir eğitim gören İmam Taki 15 yaşındayken, Samırra'daki Kadılar Kadısı Yahya, onun bilgisini sınamak ve küçük düşürmek için Halife Memun huzurunda bir yarışma açtırmıştı. Ama, Kadılar Kadısı bu yarışmada perişan oldu ve bilginin yaşla sınırlı olmadığını anladı.

İmam Naki adıyla bilinen onuncu İmam, 829 yılında doğdu. Medine'de oturduğu sıralarda Alevi kesimin büyük ilgisi ve saygısı yüzünden, halife Mütevekkil, İmam Naki'yi, Bağdat'a çağırttı. İmam, Bağdat Samırra bölgesine yerleşti. Şiddetli Alevi düşmanı kesilen Abbasi halifeleri, İmam'ı kötülemek, küçültmek için her çareye başvurdular ama başaramadılar. Sonunda da 868 tarihinde zehirletilerek şehit edildi.

Kaynak: Alıntı; http://karacaahmet.org.tr/alevilik.asp?id=38